Τετάρτη 13 Απριλίου 2016

Είναι μακρύς ο δρόμος ...

 Πόσα αγιοκέρια ταπεινά σε παρεκκλήσια κλαίνε 
για το Χριστό για τον Αλλάχ -
και ερημοπούλια ορφανά 
μες της ψυχής την ερημιά τα όνειρα τους καίνε ...




Μόνο μη σβήσεις, μη χαθείς , αγιοκέρι μου
μόνο κράτα τρυφερά, το χέρι μου ...
Χόρτασε η γη τον πόνο αγιοκέρι μου
μα θα ' ρθούν κι ήσυχες μέρες, περιστέρι μου ...

1 σχόλιο:

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Ανάσταση επί παντός !

Με το αγιοκέρι της μνήμης να φωτίζει το νου.