Του Ηρακλή Αντωνογιαννάκη
Μετά την αδιαλλαξία των ευρωπαίων εταίρων, διαμορφώνεται για τον ΣΥΡΙΖΑ ένα ασφυκτικό πλαίσιο πολιτικής...
Το ζήτημα που βάζει η Ευρωπαϊκή ένωση, κατ’ ουσία αποτελεί εξευτελισμό της αριστερής κυβέρνησης, οπότε έτσι δικαιολογείται και η αδιάλλακτη στάση που κρατάει.
Στόχος της Γερμανοκρατούμενης Ευρώπης δεν είναι αυτή τη στιγμή η ρητορική αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά η αποδόμηση του και η απομάκρυνσή του από τα κοινωνικά στρώματα και τα κινήματα που τον στηρίζουν, ώστε να καταστεί ευκολότερη η χειραγώγηση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Σε αυτό το πλαίσιο διαμορφώνουν την κοινή γνώμη των άλλων χωρών, μιλώντας για τεμπέληδες Έλληνες και για δανεικά από τον μόχθο των εργαζομένων των ευρωπαίων πολιτών…
Αυτό ως επακόλουθο θα έχει (αν τα καταφέρουν), να φρενάρουν τα όποια αριστερά ρεύματα σκέψης υπάρχουν και αναπτύσσονται ραγδαία στην Ευρώπη, σύμφωνα με την διαπραγματευτική αντίληψη που καθιέρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, (ενάντια στη λιτότητα για τους λαούς, διεκδικώντας εθνική αξιοπρέπεια). Τελικά, αυτό φοβούνται περισσότερο, το να διαμορφώνεται μια άλλη πολιτική και λογική εντός Ευρώπης, για μιαν Ευρώπη των λαών και όχι μια Ευρώπη της ολιγαρχίας εκμεταλλευτών που απλά στραγγαλίζουν τους λαούς της με στόχο των πλουτισμό και την ισχύ τους...
Άραγε, έχει καμιά αξία να μιλάμε για Δημοκρατία, για εθνική κυριαρχία καιανεξαρτησία όταν για να επιβιώσει η χώρα (ξεχρεώνοντας τους δανειστές) βρίσκεται στα χέρια των αρπακτικών της Ευρώπης; Όταν δεν έχει το δικαίωμα η κυβέρνηση να περάσει ούτε ένα νομοσχέδιο χωρίς να πάρει την έγκριση των δανειστών; Αλήθεια, αυτή είναι η ευρωπαϊκή προοπτική των χωρών που αναγκάζονται να δανείζονται χρήματα, η Ευρώπη των λαών που ονειρεύτηκαν αυτοί που την οικοδόμησαν;
Δανείζοντας μια χώρα με το μεγαλύτερο δάνειο που δόθηκε ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας, γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν θα μπορέσει να αποπληρωθεί και που επιστρέφει κατά το 92 τοις εκατό πίσω στους δανειστές, όμως τίποτα από αυτά στην πραγματική οικονομία που στενάζει, αναρωτιέται κανείς για τον σκοπό αυτού του δανεισμού. Ο σκοπός, λοιπόν, δεν είναι άλλος παρά η δέσμευση της εθνικής κυριαρχίας,το ξεπούλημα των αεροδρομίων -14 παρακαλώ ο αριθμός τους- («ιδιωτικοποιήσεις» …ονομάστηκαν και τα εποφθαλμιούν οι Γερμανοί εταίροι μας), τα λιμάνια, οι παραλίες τα βουνά και τόσα άλλα ...
- Αλήθεια, πόσα χρήματα χρωστάει η Γερμανία και η Γαλλία και δεν είναι σε πρόγραμμα εξυγίανσης (μνημόνιο) και πώς έχουν σκοπό να εξοφλήσουν αυτές τους τις οφειλές;
Ας λάβουμε υπόψη μας κάποια σχετικά στοιχεία:
-Γερμανία ΑΕΠ: 2,4 τρισ. ευρώ χρέος: 4,2 τρισ. ευρώ, χρέος ανά κάτοικο: 50.659 ευρώ.
-Γαλλία ΑΕΠ: 1,8 τρισ. ευρώ, χρέος: 4,2 τρισ. ευρώ, χρέος ανά κάτοικο: 66.508 ευρώ.
Όλα αυτά χωρίς να υπολογίσουμε για την Γερμανία το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις που οφείλει και που κατά ένα πρόχειρο υπολογισμό με τους τόκους ανέρχεται στο 1 τρισεκατομμύριο ευρώ.
Αλήθεια, μήπως όλα αυτά και κυρίως ο δανεισμός δεν εντάσσονται σε καμία άλλη λογική παρά στην λογική να στηριχτούν οι Γερμανικές και οι Γαλλικές τράπεζες οι οποίες είχαν τον κύριο όγκο των ελληνικών ομολόγων, πάνω από 175 δις ευρώ, τον είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους οι Γερμανικές, Ολλανδικές και Γαλλικές τράπεζες, οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο ήθελαν να τις διασώσουν σε βάρος της Ελλάδας κι απλά μετέφεραν το πρόβλημα της συσσώρευσης χρήματος και τοξικών ομολόγων σε μια μαύρη τρύπα χρέους για χώρες όπως η Ελλάδα; Φόρτωσαν με την πρώτη δανειακή αποικιακού τύπου σύμβαση, διακρατικά δάνεια…
Η ευρωπαϊκή ένωση οικοδομήθηκε με βάση την οικονομική ευρωστία των χωρών που απαρτίζουν αυτήν την ένωση και η αποτυχία της Ευρώπης στον οικονομικό τομέα, όπου δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει μια κρίση χρέους μιας χώρας, (ενώ δημιουργήθηκε γι αυτόν ακριβώς το λόγο), δείχνει ότι δεν είναι τίποτα άλλο από ένας πύργος με τραπουλόχαρτα, που στέκεται χλευάζοντας στην κορυφή του η ντάμα κούπα, η Γερμανική επικυρίαρχος αυτής της ένωσης.
Αυτή η επικυριαρχία της Γερμανίας έναντι των άλλων χωρών μαζί με την πολιτική και οικονομική αποτυχία της ευρωζώνης στα παραπάνω, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον εκφασισμό .
Άρα, όσοι ποντάρουν στην αριστερή παρένθεση, δηλαδή στην αποτυχία της αριστερής λύσης, ανοίγουν διάπλατα τον καιάδα του φασισμού.
Ας δούμε την Γαλλία με την Μαρί Λεπέν δημοσκοπικά, όπου αν επαληθευτεί, αυτό θα σημαίνει πως η Ακροδεξιά θα ξεπεράσει τόσο το κυβερνόν Σοσιαλιστικό Κόμμα (21%) όσο και τη δεξιά αξιωματική αντιπολίτευση της Ένωσης για Ένα Λαϊκό Κίνημα (29%) και το αντιευρωπαϊκό, αντιμεταναστευτικό κόμμα της Λεπέν θα συγκεντρώσει το 31% των ψήφων στον πρώτο γύρο των τοπικών εκλογών που θα γίνει στις 22 Μαρτίου. Και όλο αυτό με αυξητικές τάσεις που καθώς λένε μπορεί να φτάσει και στο 50%) ...
Τώρα, σε μια ενδεχόμενη «αριστερή παρένθεση» στην Ελλάδα (εφόσον καταφέρουν και υπονομεύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ), οι ψηφοφόροι που πίστεψαν και εναπόθεσαν τις ελπίδες τους σε αυτήν τη κυβέρνηση, πού νομίζετε ότι θα στραφούν εφόσον ο μεσαίος χώρος και η δεξιά αποδόμησαν κάθε τους ελπίδα;
Στην Χρυσή Αυγή η σε άλλο όμορο μόρφωμα (εφόσον η ΧΑ είναι βεβαρημένη με δολοφονίες επιθέσεις κ.λπ. και μια ρητορική που δεν πείθει και παραπέμπει σεεσατζήδες).
Έχω την αίσθηση πως καραδοκούν κάποιοι επιτήδειοι γι αυτό το νεοσύστατο μόρφωμα, αλλάζοντας τη ρητορική και την παρουσία με στυλ Βορίδη κ.λπ…
Φανταστείτε, ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα…» κατά τον Μαρξ, αν σκεφτούμε τί ανάγκασε τον κόσμο και τις χώρες μετά τη λήξη του Α΄ παγκοσμίου πολέμου και ειδικά την διάσκεψη της Οτάβας, όταν η απελπισία και η ανέχεια οδήγησαν σε μια έξαρση του εθνικισμού και διευκόλυναν την άνοδο στην εξουσία του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος NSDAP με αρχηγό τον Χίτλερ .
Την ίδια στιγμή στην Ιταλία, την φασιστική Ιταλία, στο τιμόνι υπήρχε ο φασίστας Μουσολίνι, ενώ στην Ισπανία ο δικτάτορας Φράνκο. Στην Ελλάδα δε, πρωθυπουργός ήταν ο Μεταξάς... Σήμερα, τα ιδία φαινόμενα, δυστυχώς, βλέπουμε στην Γαλλία, στη Γερμανία του 4ου Ράιχ αλλά και σε άλλες χώρες ...
Κι όλο αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά η έλλειψη κοινωνικού κράτους, κράτους δικαίου και η αφαίμαξη των λαών... Δείτε...εκατομμύρια άνεργοι και άστεγοι στην Γερμανία, σε μια χώρα που απομυζεί όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα χωρίς ίχνος ουμανισμού ούτε για τον ίδιο της τον λαό...
Για όλα τα παραπάνω, πιστεύω ότι πρέπει :
- Να ενεργοποιηθεί άμεσα η βουλή και να προχωρήσει το νομοθετικό έργο του ο ΣΥΡΙΖΑ βασισμένο πάντα στις προεκλογικές του δεσμεύσεις και το πρόγραμμα του.
- Να εγγραφεί στον προϋπολογισμό του κράτους το κατοχικό δάνειο και οι πολεμικές αποζημιώσεις.
- Μετά αν θέλουν συζητήσεις οι «εταίροι» μας, ας έρθουν μόνοι τους στην Αθήνα για τα ρέστα...
- Όσο καθυστερεί να το πράξει νομίζω ότι λειτουργεί εναντίον της αυτή η καθυστέρηση που δεν οδηγεί καθώς φαίνεται, παρά στην αποδόμηση του ΣΥΡΙΖΑ από θεσμικά και εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδος.
Έχω ελπίδα ότι θα γίνει μια συζήτηση σε βάση πολιτικού περιεχομένου, για να γεφυρωθούν οι όποιες αντιθέσεις με τα διάφορα πολιτικά ρεύματα σκέψης που έχουν διαμορφωθεί τον τελευταίο καιρό -για κοινό αγώνα, απολογισμό και επανατοποθέτηση σε όσα συμβαίνουν μετά την διαπραγματευτική αντίληψη και λογική του ΣΥΡΙΖΑ...
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αποκοπεί από την κοινωνία που τον έφερε με ελπίδα στην εξουσία, ούτε και από τα κινήματα εκείνα που αγωνίζονται για κοινωνική δικαιοσύνη, για το περιβάλλον ,για τον άνθρωπο ,συμβιβαζόμενος σε πιέσεις και επιταγές των δανειστών ..
Δυστυχώς, βλέπουμε τέτοια δείγματα γραφής και ειδικά στα χρυσωρυχεία της Χαλκιδικής που συνεχίζουν ανενόχλητοι το καταστροφικό του έργο οι εργολάβοι της διαφθοράς …
Ας πάμε, αν χρειαστεί (αν συνεχιστεί αυτή η αδιαλλαξία) σε δημοψήφισμα αλλά με το σωστό ερώτημα για τον κόσμο... -Υποταγή ή Αξιοπρέπεια; Να συνεχίσουμε στον δρόμο για τον θάνατο που επέλεξαν άλλοι για μας, ή θα σηκώσουμε ανάστημα τελικά και θα σταθούμε με το όποιο κόστος στα πόδια μας με Αξιοπρέπεια;
Ο κόσμος που πίστεψε, που αγωνίστηκε και συνεχίζει να διεκδικεί δυναμικά -δεν διαθέτει ούτε λεφτά για να διάγει βίο ανέφελο, ούτε μπορεί να παραμείνει Ευρωπαίος μέσα σε αυτήν τη λογική της εξάρτησης και του ευτελισμού.
Ζητάει, απαιτεί να έχει σύστημα υγείας, παιδεία σωστά δομημένη, δουλειά και δημοκρατία για τον κόσμο...
Θέλει να μπορεί είναι αξιοπρεπής, κάτι που τώρα δυστυχώς δεν είναι με το ζυγό στο σβέρκο, (αν συνεχίσει να τον υφίσταται)...
Για αυτό, ακριβώς, ψηφίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και αν δεν το πράξει –δυστυχώς- κινδυνεύει να αποδομηθεί από τον ίδιο, τον κόσμο που τον στήριξε ,τα ΜΜΕ , και τα θεσμικά κέντρα των Βρυξελών , τη Βερμαχτ του Σόιμπλε και της Μέρκελ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου