Τι έμεινε αλήθεια τώρα πια ;;

Καμιά φιλοσοφική προσέγγιση δεν ακουμπάει την ζωή και τις παραμέτρους της σε πραγματιστική λογική ..

Άλλο το να αναλύεις κι άλλο το να πράττεις .. 
Η τέχνη του να ζεις είναι η πράξη , το υπόβαθρο που πατάς και πράττεις είναι η θεωρία των πραγμάτων ...

Αν δε βγεις έξω στον αληθινό κόσμο ,αν δε ματώσεις ,αν δε πονέσεις , δεν πρόκειται να βρεις παρηγορητική γαλήνη σε καμία θεωρία , σε κανένα κείμενο ,σε καμία φιλοσοφική προσέγγιση .. 
Πρέπει , επιβάλλεται αν θέλουμε να ξαναβρούμε ότι χάσαμε - να χτίσουμε με τα όνειρα μας ένα καινούργιο κόσμο - να κάτσουμε και να αναρωτηθούμε ...τι δεν κάναμε σωστά ,τι αφήσαμε να χαθεί ανεπανόρθωτα, αλλιώς να πα να γαμηθεί αυτός ο κόσμος …Δεν τον θέλω έτσι ..ούτε για μένα ούτε για τους ανθρώπους που αγαπώ…
.......δε ξέρω ... 
Τι κέρδος μπορεί να έχει ένας άνθρωπος κλεισμένος στον μικρόκοσμο του , και πια λογική εξυπηρετεί η ατομική ευδαιμονία των στιγμών ,την ώρα που γύρω μας τα πάντα καταρρέουν ..Για ποιο κράτος πρόνοιας ,για ποιο κοινωνικό ιστό- για ποια ανθρωπιά να μιλήσουμε όταν ακούγονται γύρω μας ολοένα και περισσότερες κραυγές απόγνωσης κι απελπισίας ..

Τι να πούμε και γιατί να μιλήσουμε .

Για ανθρώπους που απλά αντιμετωπίζονται σαν αριθμοί, σαν στατιστικά στοιχεία σε μια μια απάνθρωπη ερεύνα εξαθλίωσης που ο άνθρωπος γίνεται αριθμός χωρίς υπόσταση κι ενδιαφέρον από κανένα'' δομημένο κράτος [;] ευρωπαϊκού χαρακτήρα ''' που το μόνο μέλημα του είναι η διάσωση των τραπεζών και των Γκόλντεν μποις που τις διαχειρίζονται .

Τι έμεινε αλήθεια τώρα πια ;; 

Όταν άνθρωποι , οικογένειες ,μικρά παιδιά πετιούνται στο κάλαθο των αχρήστων , στα απορρίμματα του καπιταλισμού , υπάρχει ελπίδα για κάτι άλλο παρά μόνο η βίαιη ανατροπή αυτής της ΧΟΥΝΤΑΣ των δοσίλογων- των πουλημένων- αυτών που ξεπούλησαν τα όνειρα αλλα και την πραγματικότητα γενεών και γενεών πλασάροντας το κακοφορμισμένο ''όνειρο'' εφιάλτη μιας ευρωπαϊκής ανάπτυξης και προοπτικής ;.. . 
Ως πότε θα τους ανεχόμαστε ;;
 
ηρακλης