Απουσία ....

Τίποτα δεν έμεινε…

Μόνο σπασμένοι δείκτες..

κάτι ξεχαρβαλωμένα ρολόγια

σταμάτησαν να μετράμε τη μοναξιά
και τις στιγμές ..

Ένα τραπέζι , δυο ματιά
κομμάτια , χαμένα στις ρωγμές του χρόνου

Και στην περιφρόνηση του

Δυο έκπτωτοι άγγελοι μοιρολογούν
το χαμένο παράδεισο ..

Ένα βυτίο αδειάζει πιο δίπλα
τα περισσεύματα της μέρας

Ένας ξεχασμένος καφετζής
μονολογεί με τα σύννεφα
ξύνοντας τα αχαμνά του..

Μια ξεπεσμένη γεροντοκόρη
εκποιεί τα υπόλοιπα της ύπαρξης της
σε αδιάφορους περαστικούς ..

Φώτα νέον , μουσικές ,έρωτες
ξινίλα και σπέρμα
κυλάνε

μαζί

με τα ανεξόφλητα καταθέσεων
σε τράπεζες συναισθημάτων ..

Λούστηκε το μαύρο της νύχτας

χάθηκε μες τις σκιές

Και τον αδιάφορο χρόνο..

Τα δέντρα τρέχουν χάνονται
κυνηγώντας τις μορφές ..


Ανάσαινε τις τελευταίες σταγόνες της μέρας
ψάχνοντας κάτι να κρατηθεί …

Ακόμα μια μέρα ..

Τόσο λίγο …

Σαν μια ανάσα

Έστω τόσο ….

periploys.