Σάββατο 7 Ιουνίου 2008


Κάποτε στα μικρά μου.. Θυμάμαι τον Νίκο σαν σβούρα, να γυρνάει από καμπαρέ σε καμπαρέ κι από κωλόμπαρο σε κωλόμπαρο , ζητώντας μέσα στα ατέλειωτα μεθύσια του να εκποιήσει την παρθενιά του ...

Παιδί στα δεκατέσσερα που λέει και το άσμα ,αμούστακος εγώ ,ένα βραδύ με τον Νίκο τύφλα στο μεθύσι, πήγαμε στον Μαύρο Γάτο...

Σαν άνθoς άλικο η παρουσία της αναστάτωσε τους πόρους του κορμιού μου... Τι ζωγραφιά !!!

Ήρθε.. κοντά και ένα εξαίσιο άρωμα πλημμύρισε τον χώρο…….

οι αισθήσεις σαν συρματόσχοινα από γέρικο μποστάλι στα νερά της Νέας Ορλεάνης κινδύνευαν να σπάσουν...

Κάθισε δίπλα μου με χάρη και έπαρση, άναψε ένα μακρόσυρτο τσιγάρο!!!
Τέτοια λάμψη και έξαψη σε βλέμμα δε συνάντησα ποτέ άλλοτε σε καμιά γυναικά, σε κανένα λιμάνι του κόσμου ....

Αφέθηκα ήσυχα και γλύκα και χάθηκα μέσα στις λίμνες των ματιών της, δίχως αναστολές ή άλλα υπόλοιπα
σκέψεων και ενδοιασμών....

Το πρώτο τσιγάρο της ζωής μου το κάπνισα στην κάμαρη της το πρωί,
την ώρα που έφερε τον καφέ στο κρεβάτι...

Μετά από λίγες μέρες βρέθηκε μαχαιρωμένη μέσα σε μια λίμνη αίματος να κρατά σφιχτά στο χέρι της, το φυλακτό που της είχα χαρίσει κείνο το βράδυ...


Σε κάθε τσιγάρο που ανάβω, μέχρι και σήμερα, μια γλυκεία νοσταλγία αναδύεται από τα μύχια της ψυχής μου και μπλέκει με το καπνό, ζητώντας πάντα τον πρώτο τον παιδικό τον έρωτα μου...




periploys

39 σχόλια:

γιωργος είπε...

τι έγινε ρε παιδιά?Νεκρανάσταση?
Αναστήθηκε ο φίλος μου ο Περίπλους?μπράβο ρε φίλε..αυτή είναι ανάρτηση χωρίς εξάρτηση..γήινη..μυρωδάτη..σαρκική..
ανθρώπινη..ψυχωμένη..με αύρα ακριβού μπορντέλου...με καρδιά..
αυτή είναι η ζωή..αυτά που ζήσαμε..αυτά που ζούμε..
είχε αρχίσει να με παίρνει ο ύπνος με αυτά που έγραφες..χασμουργιόμουνα αλλα δε στόλεγα για να μη σε προσβάλω...έσπαγα το κεφάλι μου για να καταλάβω τι στο διάολο εννοούσες.
όμορφη ιστοριούλα έγραψες..με συγκίνησες ρε μπαγάσα..σε λίγο και 'γω θα κλαίω για την κοπέλλα..τρομερά ευαίσθητη ιστορια..κρίμα..άσχημο τέλος..θέλω να μου πεις το όνομα της..
αχχ..κάθε σελίδα του βιβλίου της ζωής μας περιέχει πόνο...
κλείνω γιατί δεν έχω το κουράγιο να συνεχίσω..δεν μπορώ άλλο..
με διέλυσες..

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ είπε...

Ωραία ιστορία Περίπλου , συγκινητική .Γιατί δεν τη γράφεις σε διήγημα να τη δημοσιεύσεις? Την καλησπέρα μου από τη Θεσσαλονίκη .

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Συγκλονιστική εμπειρία ζωής κι απ' ότι φαίνεται σημάδεψε την εφηβία σου .Τελικά ότι ζούμε ότι
σχεδιάζεται με αίμα στην καρδιά μας είναι αυθεντικό και βγαίνει
στα λόγια.στα τραγούδια στην εικόνα.
Ζήλεψα .Μου έριξες την ιδέα να γράψω μια ιστορία....
Είσαι πολύ κοντινός απόψε...
Καλη νύχτα

ΑΝΑΣΑ είπε...

Periplous γειά και χαρά
συναρπαστική η ιστορία
συναρπαστική και εκείνη
το άρωμα
το τσιγάρο
ο καφές
το αίμα
η θύμηση σου

Νατασα είπε...

Κάθε τζούρα
του τσιγάρου σου
μια ανάσα της...
Καπνίζεις με πάθος
σαν την παθιασμένη
της ανάσα ...
Την γδύνεις σε κάθε σου τζούρα
...την πλάθεις με την φαντασία σου
Κι εσύ ,
χωρίς να είσαι
αυτό που νόμιζες
... απλά είσαι
Να πάρω ένα τραγούδι , να πάρω και την ζωή μου αγκαλιά και να κάτσουμε
Να πούμε ονόματα .. νούμερα , στιγμές
Μην φυσάς τον καπνό σου επάνω μου... σε βλέπω και πίσω από τον καπνό πως κοιτάς , τι σκέπτεσαι , τι θυμάσαι

Γωγώ Πακτίτη είπε...

ένα τσιγάρο άλικο
που καίει των ματιών της
το δάκρυ...
μια ανάσα σαν γροθιά
που σπάει το μαχαίρι
του φονιά των κρίνων...

καλημέρα...:)

Μαρια Νικολαου είπε...

H αληθεια ειναι πως ειμαι ίσως η μονη που δεν θα θελα να φερω το χρονο πισω..
Οχι πως δεν ηταν ομορφα τοτε, μα προτιμω το τωρα απ ολες τις αποψεις.
Ακομη κι αν η ζωή ειναι πιο δυσκολη ..
Ομορφη ιστορία ..
Καλημερα να εχεις

Ανώνυμος είπε...

η θεωρία της σχετικότητας σε όλο της το μεγαλείο! πίσω από τη συνήθεια για τα τσιγάρα σου κρύβεται μια συγκλονιστική αιτία, εγώ καπνίζω γιατί βαριέμαι! (δηλαδή όχι τώρα που διαβάζω αυτή την ανάρτηση!)

AERIKO είπε...

Νωρις δεν ειναι για να αρχισεις
να θυμασαι..?? :))Μα και παλι..
"Κέρνα με να σε κερνώ
και μην ρωτάς τι μένει
στης μάνας γης την αγκαλιά
η αλήθεια είναι κρυμμένη"

Καλο απογευμα απο καρδιας ευχομαι.:))Tην αγαπη μου.

Ανώνυμος είπε...

Μια γλυκόπικρη αίσθηση,
μια ταξιδιάρικη νοσταλγία..
Αχ αυτό το φυλακτό
σαν ευχή της μάνας σου
να το κρατάς

γιωργος είπε...

ελα περικλη αυριο θα ερθω για καφε..
μια καφε μιαμιση ζαχαρη και λιγο γαλα...
μη φτυσεις μεσα..θα το καταλάβω
οκ? τα λεμε

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Γλυκιά νοσταλγία!!!

Mariela είπε...

Οι αναμνήσεις, είμαστε εμείς! και θεωρώ πολύ σημαντικό να τις διατηρούμε όσο γίνεται πιο ζωντανές...
Τρυφερή και όμορφη η ιστορία σου...

Keep Dreaming είπε...

Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,
αλλά κ’ εκείνες τις επιθυμίες που για σένα
γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,
και τρέμανε μες στην φωνή — και κάποιο
τυχαίον εμπόδιο τις ματαίωσε.
Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
μοιάζει σχεδόν και στις επιθυμίες
εκείνες σαν να δόθηκες — πώς γυάλιζαν,
θυμήσου, μες στα μάτια που σε κοιταζαν·
πώς έτρεμαν μες στην φωνή, για σενα, θυμήσου, σώμα.

P. Kapodistrias είπε...

Βαθιά αισθαντική ανάρτηση! Και νυκτική έως κρυφού δακρύου!!!

Ανώνυμος είπε...

όμορφα περιπλέεις
στις θάλασσες!

χαιρετισμούς σου αφήνω στα κύμματα

ζαφορα είπε...

Η πρώτη αγάπη είναι η παντοτινή .
Όμως γιατί τη σκότωσες,
τόσο απλά στην ιστορία σου;

Κάπνισε ακόμα ένα τσιγάρο
και θα βρεις τη συνέχεια…!

Ζαφορένια φιλιά.

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Μια καλησπέρα
πέρασα ν' αφήσω
και να σε συναντήσω
μέσα από λόγια και γραφές.
Ούτε που θα σ' αγγίξω
απ τα φτερά σου
μόνο θα πιαστώ
να πεταχτώ μαζί σου
σε κείνη την αλάνα
της ανάμνησης
και του ονείρου....

Με την αγάπη της Λυγερής του ΠΗΓΑΙΜΟΥ
http://lygeri.pblogs.gr
http://ligery.pblogs.gr

spyros1000 είπε...

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ Η ΤΟ ΕΒΓΑΛΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ?
ΜΠΕΡΔΕΥΤΗΚΑ.....

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΠΑ ..

Να με τρελάνεις προσπαθείς!!!!
και στον καφέ ...σίγουρα θα φτύνω μέσα ..για το γαμώτο...

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΡΙΖΩΝΗ

θα σου τα στείλω όλα τα γραφτά μου να τα εκδώσεις!!!!

Με τίτλο...

Μικρές ιστορίες ενός άρρωστου μυαλού..

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

ΑΝΑΣΑ

ΜΕ τις θύμησες πορευόμαστε...κάθε τζούρα και μια ανάμνηση ....

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Νατασα

έτσι που το περιγράφεις είναι ...
Κάθε τζούρα
του τσιγάρου μου
μια ανάσα της...
Να σαι καλά

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Γωγώ Πακτίτη

ένα τσιγάρο άλικο
που καίει των ματιών της
το δάκρυ...
μια ανάσα σαν γροθιά
που σπάει το μαχαίρι
του φονιά των κρίνων...

πολύ ποιητικό την καλημέρα μου ..

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

ΜΑΡΙΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

άπλα το παρελθόν και το παρών συμπορεύονται..Το παρελθόν ζητά το χώρο του στα σοκάκια της μνήμης...

Δεν γίνεται να αγνοηθεί!!!

την καλημέρα μου

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Ηλιογράφος....

να σαι καλά ρε φίλε..με την θεωρία της σχετικότητας..

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

AERIKO

Γιατί είναι νωρίς;;;
έτσι και αλλιώς...το σεντούκι είναι πάντα ανοιχτό!!!

την καλημέρα μου!!

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

ποιώ

καλώς ήρθες..
μια καλημέρα...και για το φυλαχτό ..
να σαι σίγουρη!!!

τα λέμε..

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

τo τέρας της «αμάθειας»

Πατρίδα ..Σ' ευχαριστώ για το τραγούδι..αγαπημένο ...

Γλυκιά νοσταλγία ..σίγουρα ..

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Mariela

Καλώς όρισες ...

Και βέβαια συμφωνώ!!!!

να σαι καλά

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

ερΑσιτεχνης ανθρωπος

Το μυαλό κάποιες φορές μπορεί να ξεχνά ...

Η ψυχή ποτέ ..

να σαι καλά σ' ευχαριστώ!!

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Π.Κ.

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια ..να είστε καλά...

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

blue orizon

Καλώς όρισες!!!και σ' ευχαριστώ πολύ..τα κύματα μου φέραν τους χαιρετισμούς σου και εγώ σου ανταποδίδω..
Να σαι καλά

ΤΑ λέμε

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

ζαφορα...

Απο τότε δεν σταμάτησα ποτέ να καπνίζω!!!!
Δεν τη σκότωσα ηθελημένα ...

όπλα οι μεγάλες αγάπες δεν έχουν happy end...
Να σαι καλά

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

λυγερή...

Φιλαράκι καλημέρα .... Σου έριξα την ιδέα να γράψεις μια ιστορία....
Τη περιμένω...

Να σαι πάντα καλά και να χαμογελάς!!!

τα λέμε ..

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

spyros1000

Το αφήνω στην κρίση του καθενός..
άπλα Σπύρο οι μεγάλες αγάπες δεν φοράνε νυφικά...
καλώς όρισες

pavlidma είπε...

"Φτάσαμε έξω από την όμορφη πόρτα
σαχλαμαρίζοντας στη διαδρομή
γράφοντας ο ένας στον άλλον κασέτες
τρώγοντας τσιπς και σοκοφρέτες
βλέποντας σπλάτερ φωτισμένοι κι αγνοί

Το μόνο που είχαμε κάπως σαν στόχο
ήτανε να σε δούμε γυμνή

Και σου χτυπήσαμε να μας ανοίξεις
με κρύο ιδρώτα και καρδιά σπουργιτιού
λέγοντας πέρνα εσύ πρώτος στους άλλους
κυριευμένοι απ' τον τρόμο του κάλλους
και μπρος στις σκάλες του δικού σου σπιτιού

Είπαμε αντίο με αθώες βλαστήμιες
στον πλανήτη του μικρού αγοριού

Δεν ξέρω τι είδανε μέσα οι άλλοι
αν και συχνά πυκνά μαθαίνω γι' αυτούς
άλλος καίει τα άλογα των αυτοκινήτων
άλλος σπουδάζει να ναι ξένος στο Eton
άλλος σκυφτά ζει πλάι σε άλλους σκυφτούς

Άλλος καθυστερεί τις βιντεοκασέτες
κι άλλος φροντίζει να γνωρίσει γνωστούς

Αν τους ζήτησες το ίδιο με μένα
τότε τους ζήτησες να σ' αγαπούν
να σε δέχονται σαν κάτι που φεύγει
σαν μελωδία που ξεφεύγει
να σε θυμούνται και να μην απιστούν

Τα γυμνά σου μέρη θα μπορούσαν να αγγίξουν
μόνο αν τα χάνανε όλα για να σε βρουν

Βγήκα μπερδεμένος από την πόρτα
μπήκα στο τραίνο του σταθμού Αττικής
και με πήγε εκεί που ζούνε και οι άλλοι
αλλά από τότε μου 'ρχεται κάτι σαν ζάλη
που μου θυμίζει πως υπάρχεις και ζεις

Ξέρω πάντα που 'ναι η όμορφη πόρτα
και θα ξανάρθω όταν με χρειαστείς"


Παράλληλη ιστορία και αυτή από την "Όμορφη πόρτα" του Δεληβοριά

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Iris
πολύ ωραία η ιστορία που παραθέτεις...Σαν την ίδια τη ζωη που κρυφοκοίταξε από την.. κλειδαρότρυπα
της αιωνιότητας...
Σαν ένα τσαμπί ρόδια, κρεμασμένα στο ταβάνι του σύμπαντος...προσμένοντας
με εγκαρτέρηση την ωρίμανση του κόσμου τούτου...πάντως.. να σαι καλά...τα λέμε

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Γιατί με πιανεις οut ? που την έρριξες να παω να την μαζέψω μη μου χαθεί και πότε ?΄Ελλειπα
κάποιες μέρες αλλά διατήρησα κατά το δυνατόν τον έλεγχο της σελίδας μου και της αλληλογραφίας μου από θέση εκτός
έδρας. Ναί ,στο χρόνο που το τοποθετείς και πρίν έλλειπα.
Περιμένω ..

http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr