Τετάρτη 10 Μαρτίου 2021

Ερημοπούλι.

 





 

Ψυχή ερημοπούλι μου-στους δρόμους δακρυσμένο
πως λαβωθήκαν ε βαριά τα ολάσπρα σου φτερά
γη σκοτεινιάς τα λάβωσε και βόλι αραχνιασμένο
γή σίδερα της φυλακής βάρια και φθονερά

Κι αν μέσ' στην αθλιότητα προβάλει ερημοπούλι
παρατημένο απ' του φτερού πέταγμα να γευτεί
είναι π' ο κόσμος φυλακή -πληγή ερημιάς οι δούλοι
δυο δυστυχίες τ' όνειρο που 'χει σακατευτεί

Κι αν μάτωσε η θύμηση κι η φλόγα στην ψυχή
πετρώνει μες του λογισμού της θύελλας η γνώμη
κι όπως το στάχυ στον βοριά λυγίζει το κορμί
της λευτεριάς το κόκκινο να χρωματίσει ακόμη

Ζόφου φωνή ακούγεται σε μιας σιωπής την άκρη
μια χαρακιά στον ουρανό απ' των ματιών το δάκρυ
δάκρυ το δάκρυ να αγγιχτεί παρηγοριάς νυχτέρι
να σμίξει στο φτερούγισμα της λευτερίας το χέρι.

....................

Μαύρα σύννεφα ανελευθερίας σκεπάζουν τον ουρανό του ''κάποτε''...Αστυνομοκρατία,φασισμός, και ένας ζόφος που βιώνουμε σε όλα τα επίπεδα, έχουν μαυρίσει τις ψυχές μας..
Θέλω και ελπίζω όλο αυτό να αλλάξει,μέσα από την συνειδητότητα και την ανάληψη ευθύνης,πριν να ναι αργά. Το οφείλουμε εξάλλου σ' εμάς,στα παιδια,στην ίδια την ζωή.. Πόσο ακόμα;

Ηρακλής.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: