"... Η κοινή λογική είναι εξίσου σπάνια με την ιδιοφυία!
Ο Ηράκλειτος, αν και "περιφρονητής του όχλου", δεν είχε καμία προσωπική φιλοδοξία. Παρ' ότι διέθετε το κληρονομικό δικαίωμα να γίνει προεστός στον τόπο του,
εκείνος παραιτήθηκε υπέρ του νεότερου αδελφού του.
Αλλά κι όταν ο βασιλιάς των Περσών Δαρείος, που ήθελε να περιστοιχίζεται από διανοούμενους, τον κάλεσε κοντά του, ο φίλος μας αρνήθηκε τη χλιδή και το χρυσάφι καταγγέλοντας την "αυθάδη και ακόρεστη φιλοδοξία που γεννά το φθόνο!"...
Ο Ηράκλειτος είχε ομολογουμένως πρωτότυπες πολιτικές απόψεις. Καλούσε συχνά τους συμπατριώτες του Εφεσίους "να πάνε ένας-ένας να κρεμαστούν και να εμπιστευτούν τη διακυβέρνηση της πόλης στα παιδιά"!
Μια άλλη φορά που οι Εφέσιοι συζητούσαν ένα σοβαρό πρόβλημα της πόλης, ο φίλος μας τους άφησε σύξυλους και πήγε να παίξει ζάρια με κάτι νεαρούς. Στις παρατηρήσεις των συμπολιτών του απάντησε: "Τι ξαφνιάζεστε καθάρματα;
Δεν είναι καλύτερα να παίζω με τα παιδιά παρά να συμμετέχω μαζί σας στη διακυβέρνηση της πόλης;"...
Μήπως σήμερα επιβάλλεται να κάνουμε αυτό που είχε σαν ΄΄ όραμα ο Ηράκλειτος ,
δηλαδή να αγωνιστούμε να καταργήσουμε τις δομές εκείνες που καταπιέζουν-εξαθλιώνουν τον άνθρωπο- την κάθε μορφή Εξουσίας δηλαδή και να αφήσουμε την όποια διακυβέρνηση των δομών εκείνων στα παιδιά ;;
ηρακλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου