Οι αναμνήσεις ενος δογματος ..που λεγεται ζωη !!

........................................

Απαλά μια νύχτα πέρασα απ το θάνατο

Περιπλανιόμουν μες τις πέτρες -στην αδηφάγα ερημία των τοπίων .

Νεκρός μες το ιλαρό γέλιο της αβύσσου..

Είχα θελήσει κάποτε την αθανασία -

Λεύτερος σαν πουλί πάνω σε κλαρί ελιάς …

Γιομάτος απ τα αρώματα του καλοκαιριού -του πεύκου και του θύμου ..

Το άρωμα του ξυπνημού - της φύσης και τη δύση..

Ξεστρατισμένα - σε μονοπάτια πρωτόγνωρα να πετώ

Να φιλώ τον ήλιο κατάστηθα- και στο φεγγάρι ορδές να τραγουδώ

Μα ..αλήθεια ..

Σώμα νεκρό πεταμένο - πια - τι τα θες τα όνειρα
και την αμαρτία -πως δεν έζησες ;;;

ηρακλης