Εκείνη ..
Επέμενε βασανιστικά στα απομεινάρια της ζωής της .
Εκείνος….
Άθροιζε τα υπόλοιπα..
Εκείνη….
Λούστηκε χτενίστηκε
βγήκε στη λεωφόρο
Εκείνος …
Κλείδωσε έσβησε τα φώτα μαζί και τη κατανόηση..
Εκείνη …
Ο οδηγός την πήρε παραπέρα
όσο ο άνεμος ένα κουρελόχαρτο
Εκείνος …
Έσκισε τα ανεξόφλητα ,τεμάχισε την καρδιά του σε μικρά κομμάτια
κι αναπαυμένος άλλαξε σώβρακο…
Εκείνη…..
Στις παρυφές του χρόνου χαμένη .
Ένα παλιό κλειδί φθαρμένο στο χρόνο
Μια βαλίτσα
Κι ένα άνεμο να καβαλάει τα μυστήρια του
Ο οδηγός ομολόγησε ….
Μόνο μια παράξενη λάμψη σαν ήλιος χάθηκε στο χρόνο…
Η μυρωδιά τρυπούσε κόκαλα..
Ήταν για μέρες νεκρός στο κρεβάτι
Την καρδιά του τη βρήκαν κομματιασμένη με χιλιάδες αναπάντητα
Ερωτηματικά…
Οι δρόμοι κουλουριαστήκαν πάνω στον επίπεδα κόσμο
Μια παράξενη λυτρωτική βροχή
υποδηλώνει την ύπαρξη ζωής
με ένα νυχτοπούλι να μοιρολογεί τη μοναξιά του ….
periploys
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου