O Θεός μου .....

Η δημιουργία ξεκίνησε με μια αιμομιξία του ΑΔΑΜ και της ΕΥΑΣ
και με ένα φόνο του Αβελ από τον Καιν . (Γένεση 4:8).

Φτιάχτηκε ένας παράδεισος και αμέσως μπήκε η έννοια της απαγόρευσης στον καρπό της γνώσης.
Το φίδι που συμβολίζει την αναζήτηση και την αμφισβήτηση μαζί, καταδικάστηκε από έναν θεό φιλεύσπλαχνος ,να σέρνεται με την κοιλιά και να τρώει χώμα.

Ο άνθρωπος εκδιώχτηκε από τον παράδεισο για ένα και μόνο ατόπημα που τόλμησε και έκανε. Δηλαδή έφαγε από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού .

Βγάζει με ίδρωτα και αίμα το ψωμί του, γεννά με πόνο τα παιδιά του, και έπαψε από εκείνη τη στιγμή να είναι αθάνατος ..

Άρα ένας θεός φιλεύσπλαχνος όπως ένας πατέρας ,θα καταδίκαζε ποτέ τα παιδιά του για ένα και μόνο λάθος ή..θα τους έδιδε και άλλες ευκαιρίες προσαρμογής ;

Δεν θέλω να πιστέψω σε Έναν Θεό τιμωρό, άλλα σε ένα σπλαχνικό πατέρα που μοιράζεται τον πόνο και βοηθά στις αδυναμίες, όπως ένας πατέρας παίρνει και κουβαλάει στον ώμο του το ανάπηρο παιδί του.

Η ζωή από μόνη της είναι σκληρή και απάνθρωπη, και σαφώς χρειαζόμαστε αποκούμπι για να ελπίζουμε και να προχωράμε.

Ο δικός μου θεός δεν πλάστηκε και δεν έπλασε φοβισμένους ανθρώπους...

Ο δικός μου θεός είναι ματωμένος ,από το αίμα των χιλιάδων που δώσανε και δίδουν τις ζωές τους στο βωμό της ελευθερίας καθημερινά.

Ο δικός μου θεός είναι επαίτης και πεινασμένος, ρακένδυτος και τουρτουρίζει μαζί με τους χιλιάδες των αστέγων απανταχού της οικουμένης.

Ο δικός μου θεός είναι φυλακισμένος σε κάθε κελί ,και δίπλα σε κάθε αναστεναγμό μελλοθανάτου. Δακρύζει με κάθε δάκρυ ανθρώπινο και χαίρεται με κάθε χαμόγελο μικρού παιδιού.

O δικός μου θεός δε χρειάζεται χρήματα, ούτε από το υστέρημα ούτε και από το περίσσευμα κάποιων .

Και σαφώς οι αντιπρόσωποι του επί της γης έχουν χαρακωμένα πρόσωπα και χέρια, γιατί μπορούν και μοιράζονται τον ανθρώπινο πόνο στα μετρά του εφικτού ,και πολλές φορές κατορθώνουν μέσα από την προσωπική οδύνη και προσπάθεια τα ανέφικτα....

Ας είναι ευλογημένο το όνομα του !!

periploys