ΠΩΣ ΝΑ ΚΡΥΨΕΙΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΝΥΧΤΑ ;;;;
Ανθρώπινα δικαιώματα ....
Κανένας άλλος κριτής έξω από εμένα τον ίδιο δε μπορεί να αποφασίσει αν έχω δίκιο η άδικο.Τα μόνα πράγματα που δεν έχω δικαίωμα να κάνω είναι αυτά που δεν κάνω με ελεύθερο πνεύμα. Εχεις το δικαίωμα να είσαι ότι έχεις τη δύναμη να είσαι .
Ότι επιτελείς το επιτελείς σαν μοναδικό άτομο.Το να διαφυλάξεις την ανωνυμία σου
σε μια χώρα που η δημοκρατία που τη διέπει, δεν είναι δημοκρατία αλλά το ΠΤΩΜΑ ΤΗΣ ,η συναίνεση σε πράξεις και σε ρόλους και η έκφραση, πρέπει να καθορίζονται
πάντα με γνώμονα το τι μας διέπει. Η ελευθερία που δίδεται είναι κλεμμένη ελευθερία. Άρα μπορώ από μόνος μου να καθορίζω το τι είναι σωστό και τι λάθος,
σε πράγματα και καταστάσεις που αφορούν τη δική μου προσωπικότητα. Το πρόβλημα είναι ότι σαν λαός έχουμε σηκώσει τα χεριά ψηλά
και δεν καυτηριάζουμε τα κακώς κείμενα ,όχι με αμπελοφιλοσοφίες του καναπέ
άλλα με πράξεις καθημερινές μικρές και μεγάλες.. Ο μπάτσος αντικατοπτρίζει στις πράξεις του,όπως αυτές καθημερινά διαμορφώνονται,
την πρακτική ενός κράτους με [σοβαρή κοινωνική πολιτική].ένα κράτος που[ ξέρει να συμπεριφέρεται στους πολίτες του ]........Η καθημερινότητα μας γα...ει και εμείς
σφυρίζουμε υπερφλιαρα. .άλλα τι να κάνουμε όπως λέει κι ο ποιητής
ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Λευτερώσου
Λευτερώσου
πολέμα να ζήσεις
Ποιο είναι το χρέος μας;
Η πράξη ...
8 σχόλια:
Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία. Δυό λέξεις χωράνε μέσα
όλες τις κοινωνικο-πολιτικο-αναλύσεις της σημερινής Ελληνικής πραγματικότητας.
Αρετή ,
ένοια που θόλωσε μέσα στα όνειρα της εφηβείας μας και καταπλακώθηκε από την χιονοστιβάδα των μη ενάρετων προτύπων που εκτόπισαν την
λεβεντιά της και ισοπέδωσαν τις αξίες της , στο βωμό της καταναλωτικής μανίας,της ματαιοδοξίας και του life style
Τόλμη.
Ποια τόλμη και γιατί να τολμήσεις χωρίς έρισμα όταν σου αφαιρέσαν το δικαίωμα στο όρομα και την ελπίδα ?
Τίποτα δεν μένει άλλο από το να αρνηθούμε-μέσα μας- το λίγο ,το μέτριο-το επιφανειακό που μας βολεύει ,μας θωπεύει και μας νανουρίζει στον ύπνο του δικαίου μας.
Αν το φιλότιμο το Ελληνικό επαναστήσει μέσα μας για την Ελλάδα ρε γ...τω , ίσως ξημερώσει μια άσπρη μέρα για τα παιδιά ...Ίσως τότε η ελευθερία
γίνει η συνιστώσα και συνισταμένη των επιλογών μας για ένα σχέδιο ζωής που δεν θα επιβουλεύεται το παρόν και τον μέλλον των παιδιών μας.
http://ligery.pblogs.gr
Σκοτώστε τον Μπάτσο που κρύβεται μέσα μας ......Περικλής Κοροβέσης
ΣυνΈχα γερά ΠΕΡΙΠΛΟΥ
Δυστυχώς, έχεις δίκιο λυγερή . Και το ζητούμενο στη νέα τάξη πραγμάτων όπως έχει διαμορφωθεί, είναι πως ο κάθε ένας από εμάς θα τολμήσει.Ξερειs οτι
το ψευτοβολεμα κυριαρχεί σε όλες τις φάσεις της ζωής μας.της ζωής μας όπως αφήσαμε κάποιους να μας διαμορφώσουν με πλασματικές ανάγκες για να μας ελέγχουν μέσα απ' αυτές.Οσο για την τόλμη μας ..αστο καλύτερα Ο λαός της μούγκας και της αδιαφορίας ή του γύρνα κώλο.
Αν μου επιτρέπεις να δευτερολογήσω, θα σου αφήσω εδώ ένα σχόλιό μου που άφησα στο εξαιρετικης ποιότητας blog της ΜΑΡΙΑΣ http://waves.pblogs.gr. Αξίζει τον κόπο ,όπου συναντά την ποιότητα κανείς να την προβάλλει. Είναι και αυτό μια ελαχίστη συμβολή στην αφύπνιση..
"«Δεν θέλεις να γίνεις αητός, Ανθρωπάκο. Γιαυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι' έτσι ζεις κοπαδιαστά και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι»
Αυτή είναι η πικρή ,η σκληρή αλήθεια. Που να βρουν την δύναμη ψυχής οι
Άνθρωποι να γίνουν αετοί ,όταν ούτε σαν ανθρωπάκια δεν θέλουν ,δεν δοκιμάζουν με ένα χαμηλοπέταμα σαν τα σπουργίτια να πάρουν μια σπιθαμή
ύψος, μια ανάταση ?. Τους βολεύει να σέρνονται ερπετά στο έδαφος και να χορταίνουν την πείνα τους τρώγοντας το ένα το άλλο. .Έτσι η ζωή τους ,η ζωή μας συνεχίζεται να περιστρέφεται πέριξ και επί τα αυτά…και σύμφωνα
με τον στίχο του Βάρναλη ( τον οποίο ο ίδιος αργότερα ,λέγεται ότι αποκήρυξε), «βουβοί μοιραίοι και άβουλοι αντάμα προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα !»
Προσωπικά πιστεύω στα θαύματα . Και η Βιθλέεμ για την γένεση αυτού του θαύματος είναι η Παιδεία. Αυτήν μπορούμε όλοι εμείς να την απαιτήσουμε ,να την υποστηρίξουμε, να την διεκδικήσουμε στους δρόμους, τις αλάνες, στους χώρους εργασίας , στην οικογένεια, αλλά κυρίως σε προσωπικό επίπεδο ο καθένας μας , και με πρότυπο τον Αετό ΑΝΘΡΩΠΟΙ να γίνουμε ???
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.«Δεν θέλεις να γίνεις αητός, Ανθρωπάκο. Γιαυτό σε τρώνε τα όρνεα. Φοβάσαι τους αητούς κι' έτσι ζεις κοπαδιαστά και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι»
Αυτή είναι η πικρή ,η σκληρή αλήθεια. Που να βρουν την δύναμη ψυχής οι
Άνθρωποι να γίνουν αετοί ,όταν ούτε σαν ανθρωπάκια δεν θέλουν ,δεν δοκιμάζουν με ένα χαμηλοπέταμα σαν τα σπουργίτια να πάρουν μια σπιθαμή
ύψος, μια ανάταση ?. Τους βολεύει να σέρνονται ερπετά στο έδαφος και να χορταίνουν την πείνα τους τρώγοντας το ένα το άλλο. .Έτσι η ζωή τους ,η ζωή μας συνεχίζεται να περιστρέφεται πέριξ και επί τα αυτά…και σύμφωνα
με τον στίχο του Βάρναλη ( τον οποίο ο ίδιος αργότερα ,λέγεται ότι αποκήρυξε), «βουβοί μοιραίοι και άβουλοι αντάμα προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα !»
Προσωπικά πιστεύω στα θαύματα . Και η Βιθλέεμ για την γένεση αυτού του θαύματος είναι η Παιδεία. Αυτήν μπορούμε όλοι εμείς να την απαιτήσουμε ,να την υποστηρίξουμε, να την διεκδικήσουμε στους δρόμους, τις αλάνες, στους χώρους εργασίας , στην οικογένεια, αλλά κυρίως σε προσωπικό επίπεδο ο καθένας μας , και με πρότυπο τον Αετό ΑΝΘΡΩΠΟΙ να γίνουμε ???
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
http://ligery.pblogs.gr
ΛΥΓΕΡΗ ΕΓΩ Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΔΙΔΑΣΚΕΙΣ .
«βουβοί μοιραίοι και άβουλοι αντάμα προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα !»
ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΓΙΑ ΣΕΝΑ
Ήταν ένας νέος ωχρός. Καθόταν στο πεζοδρόμιο.
Χειμώνας, κρύωνε.
Τι περιμένεις; του λέω.
Τον άλλον αιώνα, μου λέει.
"Που να πάω"
Όσο για μένα, έμεινα πάντα ένας πλανόδιος πωλητής αλλοτινών πραγμάτων,
αλλά... αλλά ποιος σήμερα ν' αγοράσει ομπρέλες από αρχαίους κατακλυσμούς.
"Χρωματίζω πουλιά και περιμένω να κελαηδήσουν"
Αλλά μια μέρα δεν άντεξα.
Εμένα με γνωρίζετε, τους λέω.
Όχι, μου λένε.
Έτσι πήρα την εκδίκησή μου και δε στερήθηκα ποτέ τους μακρινούς ήχους.
"Τραγουδάω, όπως τραγουδάει το ποτάμι"
Κι ύστερα στο νοσοκομείο που με πήγαν βιαστικά...
Τι έχετε, μου λένε.
Εγώ; Εγώ τίποτα, τους λέω. Μόνο πέστε μου γιατί μας μεταχειρίστηκαν,
μ' αυτόν τον τρόπο.
Το βράδυ έχω βρει έναν ωραίο τρόπο να κοιμάμαι.
Τους συγχωρώ έναν-έναν όλους.
Άλλοτε πάλι θέλω να σώσω την ανθρωπότητα,
αλλά εκείνη αρνείται.
"Όμως απόψε, βιάζομαι απόψε,
να παραμερίσω όλη τη λησμονιά
και στη θέση της ν' ακουμπήσω,
μια μικρή ανεμώνη."
Κύριε, μάρτησα ενώπιόν σου, ονειρεύτηκα πολύ
"μια μικρή ανεμώνη." έτσι ξέχασα να ζήσω.
Μόνο καμιά φορά μ' ένα μυστικό που το 'χα μάθει από παιδί,
ξαναγύριζα στον αληθινό κόσμο, αλλά εκεί κανείς δε με γνώριζε.
Σαν τους θαυματοποιούς που όλη τη μέρα χάρισαν τ' όνειρα στα παιδιά
και το βράδυ γυρίζουν στις σοφίτες τους πιο φτωχοί κι απ' τους αγγέλους.
Ήτανε πάντοτε αλλού.
Και μόνο όταν κάποιος μας αγαπήσει, ερχόμαστε για λίγο
κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε κιόλας νεκροί.
"Sos, Sos, Sos, Sos
Φυσάει απόψε φυσάει,
τρέχουν οι δρόμοι λαχανιασμένοι φυσάει,
κάτω από τις γέφυρες φυσάει,
μες στις κιθάρες φυσάει.
Φυσάει απόψε φυσάει,
μες στις κιθάρες φυσάει.
Τάσος Λειβαδίτης
Δώσ' μου το χέρι σου φυσάει,
δώσ' μου το χέρι σου."
Ευχαριστώ και για την αφιέρωση,
αλλά κυρίως, συγχώρα με, ευχαριστώ για την ...στάθμη που ανεβάζεις στης πηγής το καθαρό νερό του ΠΗΓΑΙΜΟΥ που σαν τα μάτια μου αγαπώ και προσπαθώ
να μην στερέψει αλλά κυρίως να μην νοθέψει...
Με ανυπόκριτη ευγνωμοσύνη κι αγάπη.
http://ligery.pblogs.gr
Τα δικαιώματα μας τα χάσαμε κάπου στο δρόμο, μας έπεσαν από την τσέπη χωρίς να το καταλάβουμε. Όταν το συνειδητοποιήσαμε ότι μας λείπουν, προφανώς ήμασταν μακριά και βαρεθήκαμε να γυρίσουμε να τα μαζέψουμε...
Πλέον η κατάσταση έχει ξεφύγει, την αφήσαμε εμείς να ξεφύγει και δυστυχώς την αφήνουμε ακόμα. Έχουμε αποβλακωθεί κι έχουμε εγκλωβιστεί σ’ ένα μεγάλο τίποτα χωρίς δικαιώματα, λες και δεν έχουμε φωνή, ψυχή... γιατί;
Υμνος προς την Ελευθερία...
Μαζευτηκαν καμποσοι γυρω απο το
πτωμα και το μοιρολογουσαν.
Επαρεβρισκετο μετα των τεθλιμενων
και μια μυγα που πετουσε
ανωθεν και κατωθεν δοξαζωντας τον Κυριο με τα βουισματα της....αυτά..
Δημοσίευση σχολίου