Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008

MHΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ























Ότι μέσα μου έχει απομείνει
Είναι ατσάλι και φωτιά
Θυμός και οδύνη..



Αγωνίες και πίκρες
Για αυτά που μας στέρησαν
Για αυτά που μας έκλεψαν
Δίχως συγκατάθεση δικιά μας



Κανείς δεν ρώτησε πως βιώναμε
Τις πτώσεις μας……
Πως είναι να’ χεις σπασμένα Φτερά
Και να προσπαθείς να πετάξεις.


Τις νύχτες κάτω απ’ τα άστρα
Στις ερημιές και τούς γκρεμνούς
Με τούς ανέμους της άγνοιας
Να φυσούν στις καρδιές μας
Πλάσαμε τα όνειρα μας.



Όνειρα που γεννηθήκαν
Στη πιο γλυκεία μας νιοτη…
Για να εκποιηθούν
Δίχως δεύτερη σκέψη
η άλλους ενδοιασμούς
από σας τούς γδάρτες
των ονείρων μας …

Αλλά μην αναπαύεστε….
Και να θυμάστε…πάντα…..
Την ιστορία τη γράφουν οι τρελοί
Και οι προδομένοι…



Το 1/3 των Ελλήνων ζουν με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως, ενώ 1 στα 5 παιδιά ζει επίσης κάτω από τα όρια της φτώχειας. Μιλάμε πλέον -και επισήμως;- για την κοινωνία των 2/3!
Ακόμη, αναφέρεται ότι τα τελευταία πέντε χρόνια οι αυτόχειρες, που βρίσκονται στην ηλικιακή κλίμακα 25-45 αποτελούν κάθε χρόνο το 38-40% του συνόλου των αυτοκτονιών. Η αυτοκτονία είναι παγκοσμίως η τρίτη αιτία θανάτου στις ηλικίες από 15 έως 34 χρόνων, αλλά η πλειοψηφία τους αφορά ενηλίκους, προσθέτει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Το 1/3 των Ελλήνων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Το 20% των παιδιών στην Ελλάδα βιώνουν τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. 18.000 άνθρωποι στην χώρα μας, σιτίζονται από την εκκλησία και τους Δήμους.
Ανησυχητικά είναι ακόμη τα στοιχεία που αφορούν την παιδική εργασία, αφού σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, 1 στα 6 παιδιά του πλανήτη εργάζεται σε περιβάλλον που βλάπτει τη ψυχική και σωματική υγεία του. Σε διεθνές επίπεδο 73 εκατομμύρια από τα εργαζόμενα παιδιά είναι ηλικίας κάτω των 10 ετών και κάθε χρόνο τουλάχιστον 22.000 από αυτά σκοτώνονται σε εργατικά ατυχήματα

10 σχόλια:

meril είπε...

"Την ιστορία τη γράφουν οι τρελοί
και οι προδομένοι"

Καλησπέρα περίπλους

Ανώνυμος είπε...

"Κοίτα, ο πολικός αστέρας
που δείχνει πάντα το Βορρά
τα βλέπεις τόσο καθαρά,
σαν να είχαν όλα ξαναγίνει
από λεπτότατη οδύνη"

Kαλο Ξημερωμα Περιπλου..Αυτο που μετρα ειναι να μην εγκαταλειπεις
στην αγκαλια του Μηδενος καμια απο τις στιγμες σου.Η προδοσια κι ο μη εφησυχασμος ειναι το τιμημα του ν`αγαπας την αληθεια της ουσιας.
Την αγαπη μου. :))

.AERIKO.

Ανώνυμος είπε...

έτσι είναι
Στην αλήθεια και στον θάνατο
το κεφάλι δε μπορώ να γυρίσω
μήτε θα πάψω να διψώ
και το νερό να γυρεύω.
Eτσι είναι η αλήθεια
φανερά άσκημη
και αφανέρωτα όμορφη
ευχαριστώ ΜΕΡΗ..ΚΑΙ ΣΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΣΟΥ ΑΕΡΙΚΟ

διακονιάρης είπε...

αφεντικό
κύριε περίπλους
ποιοί ειναι (με το συμπάθειο)
οι γδάρτες των ονείρων σου?

Ανώνυμος είπε...

Παλιόφιλε καλώς όρισες...
ΔΙΑΚΟΝΙΑΡΗΣ..γιατί,,,,
ωραίο όνομα αλλά δε σου ταιριάζει..
ποτέ δε σε θυμάμαι να διακανονίζεσαι κάτι,αλλά εσύ ξέρεις.....

φιλέ μου..το έγραψα με την καρδιά μου ναι γιαυτό και για κείνα που έμαθα..

Γιαυτό ,εκείνο που έμαθα είναι
πώς για να γράψεις πρέπει πρώτα να σ' έχει κερδίσει η μικρότητα των γύρω σου.
ΑΑΑΑ΄΄
Σε παλαιότερες μου αναρτήσεις υπάρχει αυτό που ζητάς.
να σαι καλά

Ανώνυμος είπε...

"Τις νύχτες κάτω απ’ τα άστρα
Στις ερημιές και τούς γκρεμνούς
Με τούς ανέμους της άγνοιας
Να φυσούν στις καρδιές μας
Πλάσαμε τα όνειρα μας."

Τί τόθελες απόψε?

Επί τέλους σε βρήκα
htt://Isminy.pblogs.gr

Ανώνυμος είπε...

Μια καλημέρα σ' ένα blog εύρημα!!!

http://ligery.pblogs.gr

Ανώνυμος είπε...

Το ακόλουθο σχόλιο προορίζεται για το Νότιος στο οποίο δυστυχώς δεν μπορώ να μπώ. Σε παρακαλώ αν ΄συμφωνείς το μεταφέρεις.
Ευχαριστώ.

"Οργή. Αγανάκτηση, Ντροπή που δεν αντεχεται. Αίσχος!
Κάποιος να τους κράξει βρε παιδιά. στις εφημερίδες στην τηλεόραση. Αν αυτές οι καταγγελίες είναι τεκμηριωμένες,το γύρο του κόσμου θα κάνουν. Τελικά
αυτός ο δύστυχος τόπος βουλιάζει ηθικά και αν δεν πιάσει πάτο δεν θα αναστηθεί. Εγώ μπορώ να βοηθήσω μέσω ΕΣΑμεΑ ? Βλέπεις η αναπηρία
δεν διαλλέγει την νομιμότητα ή την παρανομία. Πάει παντού.
http://ligery.pblogs.gr"

Ανώνυμος είπε...

Μπήκα μια μέρα κρυφά..
ίχνη δεν άφησα, μόνο ανάσες..
δεν ξέρω αν γράψω ιστορία..
και δε με νοιάζει να σου πω.. την τρέλα μου την κουβαλώ, όπου βρεθώ κι όπου σταθώ και γνώμη δεν αλλάζω..
μου φτάνει όμως που μπορώ να έρχομαι να διαβάζω..
κι όταν στα μάτια θα σε δω, Άνθρωπο να κοιτάζω..

Η ψυχή μου, από τον Πηγαιμό της Λυγερής σε βρήκε..
στον Πηγαιμό σε βρίσκει ακόμα..
στο δικό σου Πηγαιμό..

Τα σέβη μου..

L.N.E

Ανώνυμος είπε...

ΘΑ ‘ΘΕΛΑ
Πόσο θα ΄θελα
να πλημμυρίζει η ανθρώπινη καρδιά
από αγάπη.
Πόσο θα ‘θελα
τα πρόσωπα των ανθρώπων να χαμογελάνε
πάντα
Πόσο θα ‘θελα
να μη φωλιάζει σε καμμιά σκέψη το μίσος
παρά μονάχα η καλοσύνη.
Πόσο θα ‘θελα να ‘βλεπα
για τον καθένα που λυγίζει απ’ το φόρτο της ζωής
ένα απλωμένο χέρι,
που να προσπαθεί να τον κρατήσει όρθιο.
Πόσο θα ‘θελα
να γεννιούνται παιδιά, που δεν θα μαθαίνουνε
ποτέ πια ιστορία,
δε θα μαθαίνουνε για την καταγωγή τους
και τους ηρωϊκούς τους προγόνους
-μόνο-
δε θα μαθαίνουνε ποτέ πια
για πολέμους και νεκρούς
-φτάνει-....
Θα ‘θελα μόνο να μάθουν για ζωή,
για μια ζωή, που να ξέρουν πως
θα τη ζήσουν.
Γιατί ζωή σημαίνει
ξέρω και μπορώ και θέλω να ζήσω!!!