ΣΕ ΜΑΚΑΡΙΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ

Εκείνοι βλέπεις έχουν τόσα πράγματα
για να τα υπερασπίσουν,

άλλοι προνόμια, άλλοι σοβαρές σπουδές στην Εσπερία,

ο τρίτος μια γυναίκα έμορφη

που ελπίζει να του μείνει πιστή,

καθηγητές τους τίτλους τους και στρατηγοί τις σατραπείες,

ακόμα κ’ οι περιπτεριούχοι,

τα οργανωμένα συμφέροντα

του σωματείου αρτοποιών «Η Αναγέννησις»,

και οι έντιμοι πολίτες και το συνάφι

όλοι τους έχουν τόσα πράγματα να υπερασπίσουν

αντιμετωπίζοντας καθημερινές επιβουλές των άλλων,

πώς να το κάνεις και να τους αποκόψεις

πώς να τους πεις για το θολό μάτι της σιτοδείας,

την πορφυράδα του θυμού της απόγνωσης,

που είναι γυμνή γιατί δεν έχει ρούχα να φορέσει

και να σκεφτείς πως η μισή ανθρωπότητα καθημερινώς

πέφτει να κοιμηθεί νηστική, χωρίς να ξέρει

αν και πώς θα φάει αύριο·

πώς να τους ξεκουνήσεις από τη μακαριότητά τους

που δεν είδαν το απελπισμένο πλήθος

να παραβγαίνει τα σκυλιά για τ’ αποφάγια

γέρους σακάτηδες γυμνούς, παιδιά στο στήθος

σκελετωμένης μάνας να βυζαίνουν αίμα

ή και κορίτσια που πορνεύονται από εφτά χρονών·

πώς να τους ξεκουνήσεις όταν όλ’ αυτά

έχουνε τόση λίγη σημασία μπρος στην αυξομείωση

του προεξοφλητικού τόκου στο Λονδίνο ή των ναύλων

για κάρβουνα στο Χάμπτον Ρόαδς-


βρισκόμαστε, ως γνωστόν,


στον καλύτερο πιθανό κόσμο, κύριοι,

κι όσοι δε συμφωνούν, νάτα τα λατομεία

η δήλωση, η αναξιοπρέπεια και τα υπόλοιπα.

Κανένας άνθρωπος άλλωστε δεν αντέχει στην αθλιότητα,

όταν αυτή έντεχνα εναλλάσσεται

με υποσχέσεις προνομιακής μεταχείρισης.

Κι άστους να λένε, τους ιδεολόγους.



Και σεις; Εξεγείρεστε; Όχι βέβαια.

Η εποχή μας ευνοεί τόσο τη σωφροσύνη!.
Δ.Φραγκόπουλος,