Ο Κομμουνισμός στην αφάνεια; Μια άλλη αφήγηση- Για τη Βάννα Σφακιανάκη
Τη στιγμή που μιλάμε γράφονται κείμενα για το “τέλος της αριστεράς όπως την ξέραμε” με αφορμή την αναμενόμενη εκλογική επιτυχία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Εκπέμπουν με ένα φοβικό τρόπο την αγωνία για το ξεβόλεμα ενός τμήματος της αριστεράς από τη συνήθη θέση του διαμαρτυρόμενου. Ναι, αυτό το τελευταίο φυσικά τελειώνει. Και πολύ κράτησε.
Αλλά το ερώτημα που γεννιέται είναι εύλογο σχετικά με τον πυρήνα του προβληματισμού. "Τελειώνει" όντως η αριστερά; Και ποια είναι αυτή; Υπάρχει μόνο μία αριστερά, ακόμη και μέσα στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α.; Μήπως για σημαντικά ρεύματα της αριστεράς και του κομμουνισμού συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο;
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε κάτι: μέσα στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. συνυπάρχουν αρμονικά διάφορα, δυναμικά ή μη, ρεύματα σκέψης και πράξης. Αυτή είναι η δύναμή του, ο πλούτος του. Κάποια από αυτά, που συγκαταλέγονται στα πιο δυναμικά, εμφανίζονται για πρώτη φορά στο προσκήνιο της εκλογικής μάχης, εκπροσωπούμενα.
Παρακολουθώντας χρονικά την ιστορική διαδρομή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. από την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα και κινούμενο σε διαδρομές παράλληλες ή/και οριακά εφαπτόμενες, αντισυμβατικές και συνθετικές, υπάρχει ένα ρεύμα αριστερής σκέψης και πράξης στο οποίο πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία. Είναι ανοιχτό στα ερωτήματα που προκύπτουν από την ίδια τη ζωή και εχθρικό απέναντι στο φορμαλισμό της έτοιμης ερμηνείας. Δεν αγωνιά για την στοίχιση του με το δόγμα, τη "γραμμή" και την ντιρεκτίβα, αλλά παλεύει να δημιουργήσει το κοινωνικό υποκείμενο μικρών ή μεγάλων ανατροπών, δουλεύοντας με υλικά που οι άλλοι θεωρούν ξεπερασμένα ή φθαρμένα, και τα καταφέρνει. Δεν "ακούει" απλώς την τοπική κοινωνία, αλλά φτιάχνεται από τα κάτω. Ορθώνει αντιστάσεις, νιώθοντας μέσα στην κοινωνία όπως τα "ψάρι μέσα στο νερό" κατά την προσφιλή φράση του Λένιν, χωρίς να φοβάται τη συζήτηση, την όσμωση, την επίπονη προσπάθεια της σκέψης και της πράξης. Καμιά κατάκτηση δεν του δίνεται έτοιμη, αλλά παράγεται με ιδρώτα και ένταση από τα σπλάχνα της κοινωνίας. Αντιμάχεται, σε περιφερειακό και τοπικό πλαίσιο, κυρίαρχες αφηγήσεις του καπιταλισμού με τρόπο επαρκή, ρηξικέλευθο, ενεργοποιώντας το κρυφό δυναμικό της κοινωνία και παράγοντας εναλλακτικές προτάσεις.
Το νιώσαμε, το είδαμε, εμπλακήκαμε σε αυτό στο νησί μας. Στον αγώνα για τα κοινά, δημόσια αγαθά. Μας παρέσυρε με τη δυναμική του. Σε όλα τα επίπεδα. Αυτό που πριν από 15 με 20 χρόνια καταγράφονταν ως μια ενοχλητική διαμαρτυρία μιας μειοψηφίας απέναντι στην εξουσία και στην κυρίαρχη αφήγησή της, σήμερα έχει ρίζες, κοινωνείται από χιλιάδες ανθρώπους πάνω στην Κρήτη, εμπλέκοντάς τους μέσα από αυτοοργάνωση και συμμετοχή στον συλλογικό αγώνα για υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών, για αξιοπρέπεια και αυτοπροσδιορισμό.
Πώς όμως η ενοχλητική διαμαρτυρία κάποιων λίγων μετατράπηκε σε διακριτό και ζωντανό ρεύμα, σε ζωντανό στοιχείο της κοινωνίας, σε υπολογίσιμο αντίπαλο κάθε αυθαιρεσίας της εξουσίας στο νησί μας; Η απάντηση είναι ότι η δουλειά κάποιων ανθρώπων μας έφερε ως εδώ. Κάποιοι αγωνίστηκαν για πάνω από δέκα χρόνια, μόνοι στην αρχή, για να προκύψει αυτή η δυναμική που περιγράφουμε παραπάνω. "Μεδούλι" αυτής της προσπάθειας είναι η Βάννα Σφακιανάκη.
Το λέμε ανοικτά χωρίς να κρυβόμαστε: Η στήριξη στη Βάννα Σφακιανάκη, μέσα από το ψηφοδέλτιο του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο Ηράκλειο δεν είναι μια απλή ψήφος, αλλά φέρνει στο προσκήνιο των κοινωνικών μαχών αυτό το αριστερό ρεύμα σκέψης που εμείς ονομάζουμε «κομμουνισμό των κοινών». Η Βάννα Σφακιανάκη είναι η ψυχή, η εκπρόσωπος μια μαχητικής προσπάθειας που τα τελευταία χρόνια σφράγισε με την παρουσία της και τις παρεμβάσεις της τις συζητήσεις στο νησί μας. Σε μια Κρήτη 600.000 μόνιμων κατοίκων απέδειξε ότι αυτό που περισσεύει δεν είναι οι βουνοκορφές, η πρόσβαση στο νερό, η γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή, η άγρια ζωή, ο πολιτισμός, τα δάση και ο δημόσιος χώρος.
Χωρίς να αδιαφορούμε για την ποικιλία και τον πλούτο των υπόλοιπων πολιτικών προτάσεων μέσα στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., παροτρύνουμε τον κόσμο της εργασία, τα αγροτικά και κτηνοτροφικά στρώματα της υπαίθρου να στηρίξουν με την ψήφο τους τους την εμφάνιση του σημαντικού αυτού πολιτικού ρεύματος στο κατώφλι της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Η Βάννα Σφακιανάκη και τόσοι άλλοι άνθρωποι μέσα από το κίνημα «Παγκρήτιο Δίκτυο κατά των ΒΑΠΕ» χρόνια τώρα παλεύουν να μην ξεπουληθεί η γη στα ξένα και ντόπια αρπακτικά που καραδοκούν για να μετατρέψουν την παραγωγική γη, τα βουνά και τα λαγκάδια της Ελλάδας και ειδικά της Κρήτης σε τεράστια εκτρώματα – βιομηχανικές ζώνες φωτοβολταϊκών και ανεμογεννητριών. Παλεύουν για να μην ιδιωτικοποιηθούν τα νερά, να μην ξεπουληθούν οι παραλίες της Κρήτης. Έχουν κατατεθεί πάμπολλες προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας κι έχουν δικαιωθεί. Κι αν δεν έχουν γίνει ακόμα τερατώδεις καταστροφικές επενδύσεις στην Κρήτη φταίει η αγωνιστικότητα των μέλλων και ειδικά της Βάννας Σφακιανάκη. Είναι μια κοινωνική αγωνίστρια χωρίς την παραμικρή ιδιοτέλεια. Αξίζει οι άνθρωποι που σκέφτονται και έχουν αγωνία για τον τόπο τους να στηρίξουν την υποψηφιότητά της. Πράγματι, είναι το κατάλληλο πρόσωπο για να στηρίξει εντός κοινοβουλίου τις θέσεις μας για το περιβάλλον, τον άνθρωπο και την κοινωνική δικαιοσύνη!
Ηρακλής Αντωνογιαννάκης Γιώργος Σπυριδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου