Πεθαίνοντας για το αυτονόητο…
Στον Νίκο… Και στον κάθε Νίκο…
Του Ηρακλή Αντωνογιαννάκη
Τούτο το παιδί , ο Αγωνιστής ,πεθαίνει για το αυτονόητο ..
ΣΗΚΩΝΕΙ στους μικρούς ώμους του τις δικές μας ενοχές -τη δικιά μας δείλια..
Σηκώνει όλα τα κρίματα αυτής της κοινωνίας …
Την υποταγή και τη ξεφτίλα της κοινωνίας μας …
Τα δικά μου και τα δικά σου ανομήματα ..
Τη δικιά μας υποταγή ..
Δεν ζήτησε ελεημοσύνη- δεν υποτάχθηκε .
ΖΗΤΑΕΙ ΤΟ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο που πέρασε μέσα από τη φυλακή ..
Ζητάει μια άλλη κοινωνία ανθρώπων πιο δίκαιη πιο ανθρώπινη -πιο αγνά παιδική..
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΙ ΑΥΤΟΊ ΠΟΥ ΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟΥ ΣΤΕΡΗΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ
ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ .
ΝΑ ΖΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ σε μια κοινωνίας ανθρώπων – κι όχι μια κοινωνία των αγορών και των μαυραγοριτών ….
Να είναι άνθρωπος κι όχι αριθμός… Να είναι άνθρωπος κι όχι σκλάβος – ελεύθερος κι όχι δούλος- [ιδεώδης υποτακτικός ]του συστήματος ..
Σωφρονισμός σημαίνει ότι δε μένεις μόνο στη μέθοδο του εγκλεισμού άλλα δίνεις τις ευκαιρίες στον άνθρωπο που θεωρεί η θεσμοθετημένη κοινωνία ότι έχει παραβατική συμπεριφορά να γίνει καλύτερος μέσα από τη γνώση την φαντασία και την εκπαίδευση….
Ο Νίκος επέλεξε το Πανεπιστήμιο .
Αυτοί που ορίζουν τον σωφρονιστικό κώδικα του το αρνήθηκαν.
Άρα καταργείται η έννοια του σωφρονισμού και υπάρχει μόνο η εκδικητική μανία- τιμωρία του κράτους ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΝΤΩΝ – σε κάποιον που άπλα δεν έσκυψε δεν υπάκουσε, δεν τους προσκύνησε.
Δεν υποτάχτηκε σε ένα σύστημα δικαιοσύνης διεφθαρμένο και υποκριτικό.. Οι αρουραίοι τριγυρίζουν ελεύθεροι ροκανίζοντας το μόχθο του κόσμου ..Μάλιστα παίρνουν θέσεις και παράσημα για αυτό ..
Για αυτό πληρώνει αυτό το παιδί..
Ο Νίκος κι ο κάθε Νίκος είναι το δικό μου και το δικό σου παιδί ..κι ας γυρίζουμε τα βλέμματα …Τόλμησε και τολμά αυτό που αρνηθήκαμε εμείς…
Νίκο και κάθε Νίκο … Μικρέ αναζητητή της γνώσης και της φαντασίας, άνοιξε τα φτερά σου ….
ΠΕΤΑ ..
Άσε εμάς .
Μη κοιτάς πίσω …
Σου ετοιμάσαμε ένα μέλλον. χωρίς μέλλον…
Όχι τη πραγματική ζωή αλλά το κακέκτυπό της .
Κλείσαμε τούς δρόμους της γνώσης και της φαντασίας σου με καρικατούρες, αφαιρέσαμε τα φτερά από τούς ώμους σου, και σ” αφήσαμε στη καμένη από γνώση και φαντασία πραγματικότητα να σέρνεσαι…
Τη γνώση την κάναμε εικόνες, εικόνες που σε σκλαβώνουν και σε προετοιμάζουν για να δεχτείς αυτό που δεν τολμήσαμε εμείς να αμφισβητήσουμε…
Την αυθεντία των εξουσιαστών, και τα όρια μας.
Απλά σε παραδίδουμε βορά στα χέρια τους. Όμως εσύ ,δεν είσαι εμείς .Εμείς, απλά σε προδώσαμε…
Μαζί με τον εαυτό μας προδώσαμε και εσένα .
Ελπίζω, αυτή σου η οργή να μας πνίξει όλους ..Δεν μας αξίζει κάτι άλλο …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου