Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

ΣΤΟΝ ΑΜΛΕΤ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ....ΑΡΓΥΡΗ.




Eνα τηλεφώνημα ξαφνικό και αναπάντεχο
Ήταν αρκετό…..
Βρέθηκε το όνομα και το τηλέφωνο σας πάνω
Σε κάποιον, αγνώστων λοιπών στοιχείων,
Ο οποίος κείτεται νεκρός εδώ και ενάμιση
Χρόνο περίπου σε ένα βράχο στα νότια
Παράλια της Κρήτης ……..

Ήταν ο Αργύρης, ο φίλος από τα παλιά,
Αργύρης…..
Άνθρωπος περιθωριακός ,δοσμένος
Σ’ ένα κατά δικό του κόσμο ,φτιαγμένος
Από χρώματα και αρώματα που ταίριαζαν
Στη δική του ψυχοσύνθεση…..

Πάντα παιδί, δεν άντεχε το δικό μας ακατανόητο
Κόσμο και επέλεξε το όνειρο ,το δικό του παραμύθι,
Μέσα από το σκληρό κόσμο των ουσιών……

Εκεί λοιπόν πάνω από τον βράχο , άνοιξε τα φτερά του ,
Ηθελημένα η αθέλητα, αγκαλιάστηκε με τη νύχτα….. Κανένα δάκρυ δεν κύλησε
Κανένα μοιρολόι δεν ειπώθηκε
Καμιά μάνα δεν τον έκλαψε
Γιατί απλά ….δεν είχε…..


Το γέλιο από τα ματιά σου θα κλέψω
Να το κρατήσω μυστικό
Να χρωματίζω την αυγή όταν ξυπνάω
Κι όταν νυχτώνει τον πιο μαύρο μου ουρανό

Ένα κεράκι ρε παιδιά …για τον ΑΡΓΥΡΗ….

7 σχόλια:

διακονιάρης είπε...

τα μεσημέρια ταξιδεύεις

Πέρασαν χρόνια
αγαπημένε φίλε
ο αγέρας
πήρε τα μαλλιά σου

Το πέλαγο
στιγμές αρμύρας
ζωγραφίζει
κι εσύ
τα μεσημέρια ταξιδεύεις
δίχως ίσκιο

Τα χέρια σου
δεν μέτρησαν σωστά
στον ήλιο
κυματίζουν δάκρυα...

Δημήτρης Παλάζης

Ανώνυμος είπε...

"O ηλιος καταργει τη σκια του τα μεσημερια της αληθειας."
Κι αυτη η αληθεια σαν πληγη οδηγει την ψυχη μας στης σιωπης το πελαγος.
Την πιο Αερινη ευχη μου για ενα καλο Ξημερωμα.:))

.AERIKO.

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Αντί κερί
ένα δάκρυ στον Αργύρη
η σιωπή μου αγκαλιάζει την προσευχή σου.
Σε ευχαριστώ για μια ακόμη ευκαιρία Αγάπης που μου έδωσες.

http://ligery.pblogs.

Aν ανατρέξεις στις αληθινές ιστορίες
του ΠΗΓΑΙΜΟΥ την 1.10.07 θα διαβάσεις μιαν αληθινή ιστορία που βίωσα και άγγιξα μ ένα δάκρυ..
" ΤΑ ΔΙΔΥΜΑ"

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

ένα δάκρυ...ούτε ένα δάκρυ..
πάντως σας ευχαριστώ για τα σχόλια σας
να είστε
καλά την αγάπη μου

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

αερικό -λυγερή-διακονιάρης
Διακονιάρηδες για μια τρυφερή ματιά για ένα ζεστό χαμόγελο...
παιδιά ενός κόσμου που ο ήλιος καταργεί τις σκιές και στον ήλιο κυματίζουν δάκρυα...

meril είπε...

Δεν μπορώ να πω τίποτα...
Ξέρεις και κάτι; Δεν θέλω να πω ....
Λόγια ...Τα βαρέθηκα.... τα λόγια κλάμα, τα λόγα αγάπη, τα λόγια συμπαράσταση εκ των υστέρων...
Την ώρα που πρέπει τίποτα δε βρίσκεται. Ούτε μια σωσίβια λέξη. Ούτε μια....
Τώρα κατόπιν εορτής ν' ανάψουμε κερί....
Έχει νόημα; Ρωτώ